کد مطلب:107149 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:146
[صفحه 784] تنهد: گردنفرازی و كبر ورزیدند، (روزگاری بر مردم بیاید بسیار دشوار، كه در آن زمان مالدار بر آنچه در دست دارد، سختگیر و بخیل باشد، در حالی كه بر این مامور نشده. خداوند سبحان می فرماید: و لا تنسوا الفضل بینكم. یعنی احسان و فضل خدا را مابین خودتان فراموش نكنید. در آن روزگار، بدكاران گردنفرازی كنند، و نیكوكاران خوار شوند و با درماندگان معامله كنند، در حالی كه پیامبر (ص) از معامله با درماندگان نهی فرموده است). امام (ع) برای روزگار، نكوهشهایی نموده است: 1- كلمه ی (عضوض) را برای دنیا استعاره آورده است به اعتبار این كه دنیا چون حیوان ناهموار، ناراحت كننده و گزنده است. وزن فعول در اینجا برای مبالغه است. 2- مالدار آنچه در دست دارد سخت می گیرد. كنایه از بخل وی از مال خود است، و برای درستی سخن خود: (و لم یومر بذلك)، یعنی: در حالیكه بدان مامور نشده است و به آیه ی مباركه ی و لا تنسوا الفضل بینكم استدلال فرموده است، زیرا این آیه به استحباب صرف مازاد مال دلالت دارد، و این خود، با بخل در مال منافات دارد. 3- در آن روزگار، مقام بدان بالا می رود و نیكان خوار می گردند. 4- درماندگان، از روی جبر، با رهبران جور و ستمگر ان معامله كنند، و بر زشتی مطلب منع پیامبر را دلیل آورده است.
صفحه 784.